15/40
18 günde çekildi
Deneyimli bir şov kızı, şovu 30 yıl yayında kaldıktan sonra aniden kapandığında geleceği için plan yapmak zorundadır. Eddie: [fragmandan] Mekanlar, lütfen. Razzle Dazzle’ın son performansı için mekanlara çağrınız…
The 7PM Project’te yer aldı: 10 Aralık 2024 tarihli bölüm (2024)
Beautiful That Way Miley Cyrus, Lykke Li ve Andrew Wyatt tarafından yazıldı Başrolde Miley Cyrus Bu filmi duyduğumda, hemen bu yılki “Substance” aklıma geldi. Hem Pamela Anderson hem de Demi Moore, gençliklerinde büyük yıldızlar olan ve kariyerleri görünümlerine “çok bağlı” olan aktrislerdi ve belirli bir yaşta prestijli Hollywood yapımlarında rol almayı bıraktılar, ancak bu yıl sinemaseverlerin dilinde olmalarını sağlayan roller aldılar. Ancak Demi, son derece özgün ve cüretkar bir vücut korku filminde olağanüstü bir performans sergiledi ve rolü sinema tarihinin en iyi geri dönüşlerinden biri olarak tarihe geçecek.
Öte yandan Pamela
eh, o filmde iyi oynuyor ve iyi bir dramatik oyuncu olabileceğini kanıtlıyor, ancak filmin kendisi tarafından geri planda tutuluyor, çünkü film çok biçimci, risk almıyor ve ana karakterin psikolojisine, hele ki tamamen yazılmamış yardımcı karakterlere hiç girmiyor. İlginç olay örgüsü tohumları var, örneğin: karakterler arasında çeşitli kulüplerde sergiledikleri performanslardan hangisinin sanat, hangisinin pornografi olduğu konusunda çıkan çatışmalar, ancak bu ilginç anlar Pamela’nın Las Vegas’ta sokakta dans etmesi gibi duygusal ve anlamsız sahneler lehine hızla kesiliyor. Bu filmde Jamie Lee Curtis’i beğenmedim, diğerlerinden tamamen farklı bir filmdeymiş gibi davranıyor.
Ayrıca filmin başında çekimlerin neden bazen bu kadar tuhaf bir şekilde bulanık olduğunu da anlamıyorum
Olay örgüsü oldukça tahmin edilebilir: Karakterler arasındaki çatışmaların nasıl çözüleceğini ve başlangıçta tanıtılan bazı öğelerin sonunda geri döneceğini biliyoruz. Bunun sanatsal vizyonun bir parçası olması gerektiğini düşünüyorum, ancak o kadar beceriksizce ve tutarsız bir şekilde yapılmış ki daha çok bir kaza gibi görünüyor. Ama en azından “The Last Showgirl” sadece 1 saat 25 dakika uzunluğunda, bu yüzden yorucu bir deneyim değil.